Ако денот се познава по утрото, тогаш јарето се познава по мадето.
Вчера се фрлаше крсто. Голем празник. Народо се фрла глаечки по крсто, без ѕиври, во вода чувана во фрижидер. За здравје, среќа, бериќет, телевизор, видео, лаптоп, пари...
Станвам од спиење уште рано, после 12 на ручек и гледам на врата дремат дечки со крсто в рака, пари собираат.
- Кој од вас го фате крсто бе?
- Никој, ама и ние скокавме по крсто...
Хм... и за то се зема пари? Ами некој шо планирал да скока по крсто, ама се премислил... и за него пари?
Христијанство, божја работа, мора да се испочитува...
На телевизија на сите канали то па то. Крсто, здравје, бериќет... мирцам по тоа каналите и мајка ми:
- Остај де, види по градојте шо народ се собрал, види како...
- Знам дека логиката не ти е јака страна, како и кај секоја припадничка на женскиот пол, ама ако ме интересирал овој обреден чин, сигурно ќе сум го курдисал сато да ми ѕвони уште в зори, ќе сум се дотерал и дирек во најблиската црква кај шо се фрла крсто... или лани ќе сум го напраел то, или оломнани... ама ајде, нека ти биди, ај ќе гледаме како скокаат по крсто... во сите градој.
Тој шо го фатил крсто ќефој.
Тој шо го фатил крсто ќефој.
Во некоја вукојебина во државава:
- Што ќе изјавите после фаќањето на крстот, дали до година ќе скокате пак, дали имате досега скокнато, дали ви беше ладно, дали...?
Кокошкаро со гла како шиник, лустер стрижан, истетовиран, среќно одговара:
- Супер! (top si, kis4e, LOL, mwa, pOZdrAv4eeee!!!!!!!!!111111111111111)
На реката Лањар во најсмрдливио град во државава се собрало едно чудо народ. И од кај шо вее и од кај шо грее.
После главниот чин од наградната игра, фрлањето и вадењето на крстот, редно е да се соопштат наградите:
Среќниот добитник добива златник, икона и... од премиеро главната награда, лаптоп. Во склоп на овие награди, има и цела година претплата на здравје, среќа и бериќет.
Победникот:
- Да има мир во светот и да нема гладни... (пардон, од избор на МИС беше ова, збунка). Да сме здрави и живи сите, да има шо поќе верници...и Македонија да тепа вечер со Чешка...
Следува свечен чин од поглавицата Јас Возам Многу Скап Џип. Свечен чин, осветување на лаптопот. Ваљда за да не фаќа вируси од порно страните на интермец. Сигурно за тоа е.
Ама не сум знаел јас дека можело така. Сега сум просветлен. Ќе ја однесам ламарината моја кај поп, да ми ја освети, помалце бензин да ми троши...
Победа на Македонија против Чешка. Вчерашниот празник пресуден за победата.
Јас вервам во Госпо. Исто така вервам и во непотонливоста на Титаник.
Јас вервам во Госпо. Исто така вервам и во непотонливоста на Титаник.
На телевизија снимки од еуфоријата во државава. Секаде навивачи. Сите навивачи.
Снимка од кафич. На маса седат неколку чупина сами. Облечени во боите на државата. Длабоки деколтиња, цицките истурени, на лице по една количка малтер... пардон, мејкап.
Ја пеат навивачката екстра глупава песна. Денес е модерно да си навивач, за два гола помодерно е да си навивачка.
Тие се страсни навивачки. На фејсбук само за ракомето статуси ставаат. Само тоа ги интересира, затоа се толку дотерани и седат сами на маса. Дечко ни за лек... или можеби дечковците им заминаа во Ниш на навивање... ќе остани мистерија.
Да ги запрашаш:
- Дали сте слушнале за Петар Наумовски, Индира Кастратовиќ, Пепи Манасков? (намерно од поблиското минато)
Ќе одговорат:
- Се разбира, се натпреваруваа на последниот Идол, а и гости на Жаре Бербер му беа...
Насекаде машки и чупина... ама луѓе тешко се наоѓаат.
П.С. Продавам компјутер во одлична состојба, или го менувам за 10 000 денари сосе ддв.
Автор: Трајче Дрварчето
Користена литература: „Дваесет начини како да отвориш пиво“
Рецензенти: Александар Македонски, Даме Груев, Гоце Делчев, Цар Самоил и Триумфалната капија
Лектор: Христо Спанаќо
Генерален спонзор: „ Бадиел комерц“
Спонзори: Влада на Р. Македонија, МПЦ и МВР
